Review: Wolfenstein: Youngblood – Nazi’s afknallen in co-op!

In 2017 kwam Wolfenstein 2: The New Colossus uit. Wat ons betreft was het de beste game in de serie. De game zag er heel goed uit, gameplay was vloeiend en het verhaal was heel filmisch en ongelofelijk over de top. Nu komt MachineGames in samenwerking met Arkane Studios met Wolfenstein: Youngblood, een goedkopere co-op shooter. Is Wolfenstein in co-op net zo goed of zelfs beter dan de geweldige Wolfenstein 2: The New Colossus?

De gekke tweeling dochters van B.J. Blazkowicz

In Wolfenstein: Youngblood speel je niet met de grote B.J. Blazkowicz zoals bij voorgaande games. Deze game speelt zich twintig jaar na de gebeurtenissen van Wolfenstein 2 af. Aan het einde van die game kreeg Blazkowicz een tweeling. Twintig jaar lang zijn Jess en Soph getraind om net zo goed te worden als papa of mama Blazkowicz.

Het verhaal van Wolfenstein: Youngblood is simpel. Op mysterieuze wijze lijkt B.J. Blazkowicz van de aardbodem verdwenen te zijn. De tweeling Jess en Soph vinden een aanwijzing dat B.J. Blazkowicz wel eens in de door Nazi’s bezette Parijs kan zijn. De tweeling gaan daarom op pad om hun vader te redden. De appel valt niet ver van de boom want zowel Jess als Soph zijn net als hun vader heel getalenteerd in het vermoorden van Nazi’s. Jess is kalm, denkt eerst na en voert daarna uit. Jess pakt situaties liever in stealth aan en daarvoor kan haar Power Suit tijdelijk onzichtbaar worden. Soph daarentegen is meer als haar vader, de heethoofd die eerst schiet en daarna nadenkt.

Wolfenstein: Youngblood kent jammer genoeg niet heel veel cutscenes zoals bij voorgaande games. De cutcenes die er zijn, zijn wel vermakelijk. Toch voelt het in dit opzicht een stapje terug omdat de game simpelweg minder filmisch aanvoelt.

Wolfenstein in co-op

Wolfenstein: Youngblood is een coöperatieve, online ervaring. Spelers kunnen ervoor kiezen om te spelen als Jess of Soph. Co-op werkt geheel online en dus is het niet mogelijk om samen met een vriend op de bank in splitscreen deze game te spelen. Dat is wel jammer, maar we snappen wel dat MachineGames hiervoor heeft gekozen omdat de game zo mooi mogelijk en zo goed mogelijk moet draaien. Deze game in splitscreen zou zorgen voor matige performance en graphics.

Spelers kunnen kiezen om te spelen als Jess of Soph. Buiten het verschil in persoonlijkheid en uiterlijk, zijn de starter wapens verschillend. Jess start de game met de Sturmgewehr, een medium range wapen met een scope. De iets gekkere Soph begint de game met de Kugelgewehr, een close range wapen met heel veel munitie.

Co-op voelt goed aan. Je kan ervoor kiezen om met een willekeurige persoon te spelen of het is mogelijk om een vriend uit te nodigen. Quik Play zorgt ervoor dat je meteen via matchmaking een game van iemand anders kan joinen, maar dit kan wel ervoor zorgen dat je een hoofdstuk of missie speelt die jij nog niet had gespeeld. Als laatste is er voor de echte singleplayer-gamer, de mogelijkheid om de game offline te spelen. Hier bestuurt de AI, Jess of Soph. De AI laat hier soms wel veel te wensen over, vooral bij de moeilijkere tegenstanders.

Buddy Pass laat een vriend gratis meedoen

Wolfenstein: Youngblood heeft een zeer aantrekkelijk prijskaartje namelijk €29,99. Wie voor de Deluxe Editie gaat (€39,99), krijgt naast enkele leuke cosmetische items ook een buddy pass. Hiermee kan je een vriend uitnodigen zodat hij of zij gratis Wolfenstein: Youngblood kan spelen. De tweede speler hoeft de game dus niet zelf aan te schaffen en kan gewoon meedoen door de gratis trial van deze game te downloaden. De uitgenodigde speler kan de volledige game alleen met jou spelen en blijft dus wel afhankelijk van de host.

Speelt weer heerlijk

Wolfenstein: Youngblood voelt vertrouwt aan voor Wolfenstein 2-spelers. De gameplay is snel, vloeiend en responsief. Alle wapens voelen uniek en krachtig aan. Een rake schot heeft echt impact, met name een headshot. De speler krijgt snel toegang tot een groot aantal unieke wapens en natuurlijk kan je de meeste van deze wapens op een echte Wolfenstein-manier dual wielden.

Omdat je meteen begint met een Power Suit, kan je onder andere dubbel jumpen waarmee je bijvoorbeeld op een balkon of een open raam kan. Het leveldesign is duidelijk het werk van Arkane Studios (de makers van de Dishonered-serie). In plaats van één lineaire pad kan je nu op meerdere manieren infiltreren. Hierdoor kan jij bijvoorbeeld een groep vijanden van links flanken en je co-op maatje kan hetzelfde doen maar dan van het rechter pad. Gebieden zijn veel groter in Wolfenstein: Youngblood waardoor je ook side quests krijgt. Het voordeel van dit is dat deze game meer replaywaarde biedt. Het nadeel is dat side quests heel veel back tracking van de speler vraagt en dat side quests op een gegeven moment repetitief aanvoelen.

Hele mooie graphics

RPG-elementen zijn een stapje terug maar wat betreft graphics is de ontwikkelaar zeker vooruitgegaan. Wolfenstein 2 was al een mooie game, maar dit is misschien wel de mooiste van uitgever Bethesda tot nu toe. Met name de belichtingen en schaduwen zijn heel goed gedaan. Zo krijgt de speler de beschikking over een sterke zaklamp voor de donkere gebieden zoals riolen. Parijs van 1980 met de futuristische technologie van de Nazi’s ziet er bovendien prachtig uit.

Onnodige RPG-elementen

Waar we niet over te spreken zijn, zijn de RPG-elementen. Spelers moeten nu levelen om nieuwe perks en vaardigheden vrij te spelen. Om te levelen heb je XP nodig. Deze krijg je door het uitschakelen van vijanden en het voltooien van missies. Verder hebben vijanden nu eigen levels met een health bar boven hun hoofd. Sommige van de high level vijanden kan je zomaar tegenkomen tijdens het verkennen van de grote districten. Bij zulke situaties moet je of al je kogels afvuren omdat deze vijanden echte bullet sponges zijn, of wegrennen want met twee schoten ben je zelf dood. Bovendien hebben sommige vijanden een gevoeligheid voor een specifieke wapens. Het idee is om voortdurend te wisselen van wapens zodat er een extra laag strategie komt, maar wij willen helemaal niet dat de game ons als het ware dwingt om het machinegeweer te gebruiken terwijl we los willen gaan met de shotgun.

Verder zijn er coins verspreid over de gehele wereld. Deze heb je nodig om wapens te verbeteren, maar het is ook mogelijk om coins te kopen met echt geld. Er zijn heel veel coins te vinden in Parijs dus het is totaal niet aangeraden om hier je portemonnee voor te trekken.

RPG-elementen zorgen ongetwijfeld voor meer replaywaarde maar haalt de speler ook uit de flow van eerdere filmische Wolfenstein-games. Om te levelen of moeilijke vijanden te kunnen verslaan, moet je veel van de zij-missies doen en dat kan snel vervelen. Wat ons betreft kan MachineGames beter verder bouwen aan het progressiesysteem van Wolfenstein 2 dan Wolfenstein: Youngblood.

Conclusie

Wolfenstein: Youngblood brengt bij ons gemixte gevoelens naar boven. Aan de ene kant is dit een heerlijke co-op shooter met prachtige graphics. De prijs is ook heel aantrekkelijk vooral als je bedenkt dat deze game meer replaywaarde biedt dan voorgaande delen. Met de Deluxe Editie kan je een vriend helemaal gratis de volledige game laten spelen.

Toch heeft niet iedere beslissing van de ontwikkelaar goed uitgepakt. Het RPG-progressiesysteem is meer frustrerend dan van toegevoegde waarde. Het verhaal is niet zo episch, de mensen die je ontmoet zijn niet zo memorabel en de tweeling zijn zeker cool, maar komen in deze game niet op het niveau van B.J. Blazkowicz. Al met al is Wolfenstein: Youngblood een sterke shooter en zeker een vette co-op shooter. Een eventuele Wolfenstein 3 zou het beste tot zijn recht komen, door alle goede punten van Wolfenstein 2 en Youngblood te combineren en alle minpunten achterwege te laten.